Het prachtige Sapa inclusief de vieze Vietnamezen.
Door: laurahuber
Blijf op de hoogte en volg Laura
02 Juli 2012 | Vietnam, Sa Pá
Als eerste wou ik iedereen even bedanken. Wat een leuke reacties allemaal, en vooral leuk om te weten dat mijn verhaaltjes en foto's niet voor niks op de site staan! :)
Zo, uitgeteld en moe lig ik nu op bed. We zijn afgelopen vrijdag dus naar Sapa toe gegaan met de trein. Toen we vrijdagmiddag de trein wouden boeken, bleek deze al bijna helemaal vol te zitten. Alleen 'the hard seats' (de harde stoelen) zónder airco waren nog maar beschikbaar. Leuk detail; de reis duurde 8 uur, van 9 uur s'avonds tot 5 uur 's ochtends vroeg. Dus, haha, je kan je voorstellen dat we hier niet zo blij mee waren. De optie die wij graag hadden willen hebben waren de zachte bedden incl. airco. Maar vrij positief stapte ik nog de trein in. Want ach, we gingen immers naar Sapa, en met zeuren kom je toch nergens. Maar och, wat een ramp was die reis. De 'hard seats' zijn écht hard, en met een kaarsrechte leuning. Een beetje achterover liggen en dutten kon je dus wel vergeten. Daarbij komt dat je met 3 Vietnamezen naast elkaar moest op 1 bankje, wat natuurlijk was ingesteld op die Vietnamese kontjes, en dus veel te smal was voor ons, de dikke Hollanders. Ook jammer was dat milan en Aart ergens anders zaten. Maar positief blijven. De Vietnamezen hadden leuke hoofdjes, de ramen bestonden uit metaal gaas, dus er kwam wel degelijk wind naar binnen. En 'ach' we gingen toch naar Sapa. Niet zeuren dus, haha.
Gedurende de reis kwam ik er toch wel degelijk achter dat positief blijven vrij lastig was. Mijn spieren zijn naar alle kanten uitgelubberd in een poging om lekker te slapen. De Vietnamees naast mij besloot dat mijn schouder wel een heel lekker kussentje was, maar gelukkig hielp veel met je schouder bewegen wel om hem van je af te slaan. Het bordje 'no smoke' trok geloof ik alleen maar meer mensen aan om precies naast dat bordje te gaan roken, en het Vietnamese volkje blijkt meer kwaaltjes te hebben. Neuspeuteren, boeren, zo intens rochelen (dat je je af gaat vragen wat eruit gaat komen) en daarna het spuug uitspugen vlak achter je in je nek. Ook hebben ze de neiging om de kindjes gewoon in een flesje te laten plassen, en vervolgens het flesje onder de stoel weer neer te zetten. Slecht mikken en de dop niet goed dicht leidt tot een intense pisgeur zijn we achter gekomen, hahah. Máár de reis hebben we overleefd, en we waren aangekomen in Lao Cai. Vanuit Lao Cai met een busje doorgereden naar Sapa. (inhalen in haarspeldbochten bleek geen enkel probleem te zijn, haha. Ook hadden we volgens Aart te maken met een dubbele/trillende(?) V-snaar. Blijkt niet goed te zijn, haha)
Okee, genoeg gezeurd. Jullie hebben geloof ik nu wel door dat de reis niet goed was voor mijn humeur. Dus eenmaal in Sapa heerlijk geslapen in een hotelletje. S'avonds hebben we nog even over de 'liefdes markt' heen gelopen. Dat blijkt een traditioneel gebeuren te zijn in Sapa. Vaak al getrouwde mannen gaan hier heen, veroveren een vrouw via gezang en gedans, en nemen dan de vrouw mee voor de nacht. Het is dus eigenlijk bedoelt als 'one-night-stand', gezien de meeste mannen/vrouwen al getrouwd zijn. Er zit nog een verder verhaal achter, over hoe het vroeger ging, maar mijn verslag is nu al zo groot dat het denk ik handig is als (als jullie dat willen weten) zelf even in google 'love market', bruidsmarkt of liefdesmarkt intikken. Dan krijg je de nodige info er wel over ;)
Nou, de liefdes markt was wel leuk om te zien, maar heel veel is er niet meer van over. Het is vooral heel toeristisch geworden, met een paar mannen die in het midden van een cirkel mensen wat op een fluit spelen en rondjes dansen. Erg indrukwekkend was het helaas dus niet. Sapa is trouwens wel echt een onwijs mooi dorp. Midden in de bergen, en prachtig uitzicht over de rijstvelden!
Zondag hebben we een tour op een brommertje gemaakt. Echt onwijs mooi om zo in de buurt van de 'etnische minderheden'/ de bergstammen te komen. Ik bij Aart achterop gegaan. Of nouja, achteropgegaan. Ik heb me vooral vastgeklampt aan hem, doodeng zo'n brommertje. Maar gelukkig rijd Aart al jaren motor, dus ging het allemaal goed :) Haha. Lennart en Milan zaten bij de begeleiders achterop. Echt onbeschrijfelijk mooi en leuk wat we hebben gezien. Hoogtepunt was toch wel toen we bij een kennis van een begeleider naar binnen mochten, en ik daar in traditionele kleding werd gehesen. Maar ook de watervallen waren erg mooi, en een barbecue aan de rand van de weg was ook erg apart. Ook hebben we de weg richtig laos nog gezien. Kortom een geweldige dag! De fotos komen erbij te staan, maar zelfs die kunnen niet laten zien hoe bijzonder het was!
En vandaag (maandag) zijn we weer met de trein naar huis toe gegaan. Deze trein reed overdag, dus konden we mooi iets van de omgeving zien. Ook zaten we met z'n alle bij elkaar, en hadden we airco. De reis duurde alleen wel 11 uur ipv 8, dat was wel frustrerend.
Oftewel, we liggen nu heerlijk op bed, en gaan zo slapen.
Een lekker druk weekend gehad, maar het was het zeker waard. Morgen maar even bijkomen van alles, en dan woensdag naar Ha Long Bay.
De foto's volgens snel!
Heel veel liefs!
Zo, uitgeteld en moe lig ik nu op bed. We zijn afgelopen vrijdag dus naar Sapa toe gegaan met de trein. Toen we vrijdagmiddag de trein wouden boeken, bleek deze al bijna helemaal vol te zitten. Alleen 'the hard seats' (de harde stoelen) zónder airco waren nog maar beschikbaar. Leuk detail; de reis duurde 8 uur, van 9 uur s'avonds tot 5 uur 's ochtends vroeg. Dus, haha, je kan je voorstellen dat we hier niet zo blij mee waren. De optie die wij graag hadden willen hebben waren de zachte bedden incl. airco. Maar vrij positief stapte ik nog de trein in. Want ach, we gingen immers naar Sapa, en met zeuren kom je toch nergens. Maar och, wat een ramp was die reis. De 'hard seats' zijn écht hard, en met een kaarsrechte leuning. Een beetje achterover liggen en dutten kon je dus wel vergeten. Daarbij komt dat je met 3 Vietnamezen naast elkaar moest op 1 bankje, wat natuurlijk was ingesteld op die Vietnamese kontjes, en dus veel te smal was voor ons, de dikke Hollanders. Ook jammer was dat milan en Aart ergens anders zaten. Maar positief blijven. De Vietnamezen hadden leuke hoofdjes, de ramen bestonden uit metaal gaas, dus er kwam wel degelijk wind naar binnen. En 'ach' we gingen toch naar Sapa. Niet zeuren dus, haha.
Gedurende de reis kwam ik er toch wel degelijk achter dat positief blijven vrij lastig was. Mijn spieren zijn naar alle kanten uitgelubberd in een poging om lekker te slapen. De Vietnamees naast mij besloot dat mijn schouder wel een heel lekker kussentje was, maar gelukkig hielp veel met je schouder bewegen wel om hem van je af te slaan. Het bordje 'no smoke' trok geloof ik alleen maar meer mensen aan om precies naast dat bordje te gaan roken, en het Vietnamese volkje blijkt meer kwaaltjes te hebben. Neuspeuteren, boeren, zo intens rochelen (dat je je af gaat vragen wat eruit gaat komen) en daarna het spuug uitspugen vlak achter je in je nek. Ook hebben ze de neiging om de kindjes gewoon in een flesje te laten plassen, en vervolgens het flesje onder de stoel weer neer te zetten. Slecht mikken en de dop niet goed dicht leidt tot een intense pisgeur zijn we achter gekomen, hahah. Máár de reis hebben we overleefd, en we waren aangekomen in Lao Cai. Vanuit Lao Cai met een busje doorgereden naar Sapa. (inhalen in haarspeldbochten bleek geen enkel probleem te zijn, haha. Ook hadden we volgens Aart te maken met een dubbele/trillende(?) V-snaar. Blijkt niet goed te zijn, haha)
Okee, genoeg gezeurd. Jullie hebben geloof ik nu wel door dat de reis niet goed was voor mijn humeur. Dus eenmaal in Sapa heerlijk geslapen in een hotelletje. S'avonds hebben we nog even over de 'liefdes markt' heen gelopen. Dat blijkt een traditioneel gebeuren te zijn in Sapa. Vaak al getrouwde mannen gaan hier heen, veroveren een vrouw via gezang en gedans, en nemen dan de vrouw mee voor de nacht. Het is dus eigenlijk bedoelt als 'one-night-stand', gezien de meeste mannen/vrouwen al getrouwd zijn. Er zit nog een verder verhaal achter, over hoe het vroeger ging, maar mijn verslag is nu al zo groot dat het denk ik handig is als (als jullie dat willen weten) zelf even in google 'love market', bruidsmarkt of liefdesmarkt intikken. Dan krijg je de nodige info er wel over ;)
Nou, de liefdes markt was wel leuk om te zien, maar heel veel is er niet meer van over. Het is vooral heel toeristisch geworden, met een paar mannen die in het midden van een cirkel mensen wat op een fluit spelen en rondjes dansen. Erg indrukwekkend was het helaas dus niet. Sapa is trouwens wel echt een onwijs mooi dorp. Midden in de bergen, en prachtig uitzicht over de rijstvelden!
Zondag hebben we een tour op een brommertje gemaakt. Echt onwijs mooi om zo in de buurt van de 'etnische minderheden'/ de bergstammen te komen. Ik bij Aart achterop gegaan. Of nouja, achteropgegaan. Ik heb me vooral vastgeklampt aan hem, doodeng zo'n brommertje. Maar gelukkig rijd Aart al jaren motor, dus ging het allemaal goed :) Haha. Lennart en Milan zaten bij de begeleiders achterop. Echt onbeschrijfelijk mooi en leuk wat we hebben gezien. Hoogtepunt was toch wel toen we bij een kennis van een begeleider naar binnen mochten, en ik daar in traditionele kleding werd gehesen. Maar ook de watervallen waren erg mooi, en een barbecue aan de rand van de weg was ook erg apart. Ook hebben we de weg richtig laos nog gezien. Kortom een geweldige dag! De fotos komen erbij te staan, maar zelfs die kunnen niet laten zien hoe bijzonder het was!
En vandaag (maandag) zijn we weer met de trein naar huis toe gegaan. Deze trein reed overdag, dus konden we mooi iets van de omgeving zien. Ook zaten we met z'n alle bij elkaar, en hadden we airco. De reis duurde alleen wel 11 uur ipv 8, dat was wel frustrerend.
Oftewel, we liggen nu heerlijk op bed, en gaan zo slapen.
Een lekker druk weekend gehad, maar het was het zeker waard. Morgen maar even bijkomen van alles, en dan woensdag naar Ha Long Bay.
De foto's volgens snel!
Heel veel liefs!
-
03 Juli 2012 - 09:48
Anne :
Ik snap dat de foto's niet kunnen laten zien hoe bijzonder het daar is, maar ik zat hier in mijn eentje al "wow.." te roepen, dus denk dat jij tussen die immense rijstvelden 100x ''wow..'' hebt geroepen ? :P Hier kan iedereen alleen maar jaloers op zijn ^^! Veel plezier!
Xxx -
03 Juli 2012 - 10:38
Anne :
Pikje : D
Ik zit RTL Travel te kijken, en ze gaan naar Thailand,Cambodja :D Tempelcomplex van Ankor ofzo, gaan jullie daar ook heen ? :D veel loslopende prachtige aapjes, en mega veel tempels :D. De Khmer enzo..allemaal. Supergaaaf^^ xxx -
04 Juli 2012 - 20:55
Sophie:
Lieve lau, wat een leuke verhalen en foto's! Echt leuk om te lezen en zien, en het ziet er superstoer uit allemaal! Ook fijn dat het allemaal zo goed loopt :) ik kijk nu alweer uit naar je volgende verhaal, haha. Heel veel plezier en geniet ervan! We skypen snel een keer en anders mail ik je sowieso nog! Liefs soof -
06 Juli 2012 - 15:55
Laura :
PIK, die tempels, daar gaan wij ook heen. In ieder geval, als je de Angkor watt bedoelt, hahah. Echt mooi he ;D Ik heb daar zo veel zin in. Lijkt net zo'n jungle book tempel, haha.
En soph, echt leuk , dat je m'n verhaaltjes leest! Heel veel plezier in Amerika alvast, geniet ervan!
Liefs!xxxx -
06 Juli 2012 - 22:40
Elien:
heeee lau,
ik heb even een laura-update-uurtje, dus ik ga al je verslagen lezen die ik nog niet gelezen heb! haha
klinkt alsof je het heel erg leuk hebt! op die treinrit na dan, maar als ik het zo lees was het het zeker waard!
xxxxxxxxxxxxxxxxxx -
08 Juli 2012 - 12:03
Aart:
Ben blij dat mn roze helm niet opvalt laura maar ik heb wel veel blauwe plekken ????
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
