Halloo Vietnam!
Door: laurahuber
Blijf op de hoogte en volg Laura
25 Juni 2012 | Vietnam, Hanoi
Zo, dat waren me mijn daagjes wel. De eerste paar dagen hebben me wel duidelijk gemaakt dat dit een heel druk, chaotisch en raar land is. Na een ontzettend lange vliegreis waren we dan eindelijk in Vietnam. Geweldig om Lennart hier weer te zien, en heel vreemd dat hij hier gewoon al goed de weg kent. Bij lennart aangekomen gelijk een lange douche genomen, samen met de miertjes (die intussen al mijn beste vrienden zijn geworden) spinnen, kakkerlakjes en ik heb echt werkelijk waar geen idee wat er nog meer rondloopt, en ik wil het ook allemaal niet weten geloof ik. Maar die douche is wel hoog noodzakelijk. De slang is kapot, en we hebben alleen koud water, maar dat maakt allemaal niet uit. Het is hier HEET. Echt bloedheet. Ik denk dat ik er nog even aan moet wennen, dus hopelijk ben ik over 2 maanden immuun ervoor, maar momenteel is het nog gewoon heet. Vandaag was rond de 37 graden dus, en gister rond de 35 hoorde ik ergens. Aan de andere kant, ik moet niet zeuren. Ik zit in een heerlijk tropisch land, het is niet koud, ontzettend mooie omgeving en cultuur en de mensen zijn heel vriendelijk. Daarbij komt, we hebben vanmorgen champagne gekocht, dus ik vermaak me hier wel met mijn glaasje 'champi' erbij, hahah.
Even een korte samenvatting van de afgelopen dagen. Zondag vooral veel gedoucht, op bed gelegen, en gedronken. Ook nog een rondleiding op het terrein gehad waar lennart zijn stage heeft moeten volgen. Vroeg gaan slapen en de volgende morgen werd ik wakker. Een stralende Lennart naast me die zei: 'GOEDEMORGEN'. Waarop ik met mijn duffe kop reageerde: Morgen? Hoe vroeg is het dan? Lennart: 'Uh, even kijken, het is 4 uur s'ochtends.' Gossie. Blijkbaar worden de mensen hier heel vroeg wakker, en had ik last van mijn jetlag. Nog even aan wennen dus, haha. Daarna zijn we naar Hanoi gegaan met de bus. De straat oversteken is hier echt een ware ramp. Mijn advies: Ogen dicht, en rustig doorlopen. Wel oppassen of er een bus of auto aankomt, want die wijken niet voor je uit. De brommertjes wel gelukkig, en dat mag ook wel. Die straten zijn hier trouwens echt een waar gekkenhuis. Er bestaan echt géén regels op de weg, iedereen toetert vrolijk rond, en ze kijken vooral níét om zich heen. Een lekkere chaotische boel dus, haha.
Maar dus een stukje door Hanoi heen gelopen, was erg leuk! De fotos kan je trouwens ook zien, die staan er al op.
Vanmiddag genoten van mijn champagne, en natuurlijk alweer een flinke douche. En vanavond hebben we bij een vientamese familie gegeten die Lennart en Milan hier hebben leren kennen. Heel bijzonder om daar bij te zijn. Dan merk je ook wel dat het een hele andere cultuur is. De mannen kregen standaard een glaasje wisky (?) Of in ieder geval sterke drank voorgeschoteld. En de vrouwen, uh, niet. Maar ik had het wel gewoon kunnen vragen, daar zouden ze niet moeilijk over hebben gedaan. Ze drinken hier ook veel thee ben ik achter gekomen. Hele bittere thee, maar als je er eenmaal aan gewend bent is het best lekker. Het avondeten was trouwens ook echt heel lekker, helemaal niet pittig ofzo. (ik nam ook geen sausjes erbij, dus dat scheelde waarschijnlijk wel ;) ) Ik heb wel fotos gemaakt, maar die staan er nog niet op. Die komen met de volgende lading fotos er weer bij. En eten met stokjes is duidelijk niet mijn specialisteit, hahaha. Verschrikkelijke dingen, en toen het me na 10x proberen nog niet lukte keken ze me allemaal een beetje vreemd aan. Maar, ik ga dit proberen te overwinnen. Over 2 maanden ga ik proberen een volleerd stokjes-eter te zijn. ^^
Al met al heb ik het idee dat ik het hier wel even vol ga houden. Ik kijk echt uit naar de komende 2 maanden. Thuis weggaan was wel even lastig, maar nu ik er eenmaal zit.. ik verwacht dat ik wel kan wennen aan deze chaotische en lieve mensen. :)
Ik denk dat wij zo lekker gaan slapen. Hele fijne avond daar nog, en tot het volgende reisverslag!
Veel liefs!
Even een korte samenvatting van de afgelopen dagen. Zondag vooral veel gedoucht, op bed gelegen, en gedronken. Ook nog een rondleiding op het terrein gehad waar lennart zijn stage heeft moeten volgen. Vroeg gaan slapen en de volgende morgen werd ik wakker. Een stralende Lennart naast me die zei: 'GOEDEMORGEN'. Waarop ik met mijn duffe kop reageerde: Morgen? Hoe vroeg is het dan? Lennart: 'Uh, even kijken, het is 4 uur s'ochtends.' Gossie. Blijkbaar worden de mensen hier heel vroeg wakker, en had ik last van mijn jetlag. Nog even aan wennen dus, haha. Daarna zijn we naar Hanoi gegaan met de bus. De straat oversteken is hier echt een ware ramp. Mijn advies: Ogen dicht, en rustig doorlopen. Wel oppassen of er een bus of auto aankomt, want die wijken niet voor je uit. De brommertjes wel gelukkig, en dat mag ook wel. Die straten zijn hier trouwens echt een waar gekkenhuis. Er bestaan echt géén regels op de weg, iedereen toetert vrolijk rond, en ze kijken vooral níét om zich heen. Een lekkere chaotische boel dus, haha.
Maar dus een stukje door Hanoi heen gelopen, was erg leuk! De fotos kan je trouwens ook zien, die staan er al op.
Vanmiddag genoten van mijn champagne, en natuurlijk alweer een flinke douche. En vanavond hebben we bij een vientamese familie gegeten die Lennart en Milan hier hebben leren kennen. Heel bijzonder om daar bij te zijn. Dan merk je ook wel dat het een hele andere cultuur is. De mannen kregen standaard een glaasje wisky (?) Of in ieder geval sterke drank voorgeschoteld. En de vrouwen, uh, niet. Maar ik had het wel gewoon kunnen vragen, daar zouden ze niet moeilijk over hebben gedaan. Ze drinken hier ook veel thee ben ik achter gekomen. Hele bittere thee, maar als je er eenmaal aan gewend bent is het best lekker. Het avondeten was trouwens ook echt heel lekker, helemaal niet pittig ofzo. (ik nam ook geen sausjes erbij, dus dat scheelde waarschijnlijk wel ;) ) Ik heb wel fotos gemaakt, maar die staan er nog niet op. Die komen met de volgende lading fotos er weer bij. En eten met stokjes is duidelijk niet mijn specialisteit, hahaha. Verschrikkelijke dingen, en toen het me na 10x proberen nog niet lukte keken ze me allemaal een beetje vreemd aan. Maar, ik ga dit proberen te overwinnen. Over 2 maanden ga ik proberen een volleerd stokjes-eter te zijn. ^^
Al met al heb ik het idee dat ik het hier wel even vol ga houden. Ik kijk echt uit naar de komende 2 maanden. Thuis weggaan was wel even lastig, maar nu ik er eenmaal zit.. ik verwacht dat ik wel kan wennen aan deze chaotische en lieve mensen. :)
Ik denk dat wij zo lekker gaan slapen. Hele fijne avond daar nog, en tot het volgende reisverslag!
Veel liefs!
-
25 Juni 2012 - 21:26
Fem.:
Wat geweldig om bij een vietnamese familie te mogen eten. Het lijkt me juist ideaal dat Lennart de weg al kent daar. Ach ja, de warmte went na twee maanden (hoor ik mezelf met enig jaloezie vanuit een fris en regenachtig nederland zeggen..) en met stokjes eten ...? Ben je mal. Gewoon de soeplepel zelf meenemen en mikado spelen met de stokjes. Girlpower
Succes! -
26 Juni 2012 - 08:36
Anne :
Ja, dat vond ik dus ook. Een echte Vietnamese familie... en ze zijn gastvrij, aardig. Ben wel benieuwd wat je dan zoal voorgeschoteld krijgt! : ) Uniek. -
27 Juni 2012 - 10:01
Marian:
Heel leuk om zo te lezen hoe het er bij jullie aan toe gaat! Leuk ook om de foto's te zien, krijg je toch een beetje een indruk van waar jij nu zit. Hoop dat alles goed gaat en je een beetje kan bijkomen van de toch wel zware reis, hoe is het met het be-book, kun je er een beetje mee overweg en krijg je de kans om wat te lezen? Je grote vriend Pieter Kuypers belde vanmorgen, je had voor het engels een 2.5, dus we laten alles maar bij het oude. Hij wenste je heel veel succes met je verdere carriere, ik heb gezegd dat dat bij jou wel goed gaat komen! Het Nederlands gaat je beter af dan engels want je schrijft erg leuk! Hoop dat alles goed gaat en doe al die andere mannen de groeten van mij!
Liefs Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
